فراوانی نسبی مرگ و عوارض زودرس بازسازی آئورت شکمی در 119 بیمار دچار عارضه در آئورت شکمی

چکیده مقدمه: آئورت در قسمت زیر کلیه و سرخرگ‌های ایلیاک شایع‌ترین محل ابتلا به بیماری انسدادی آترواسکلروز و آنوریسم آئورت شکمی در بیماران است. بازسازی آئورت شکمی، عمر بیماران را طولانی می‌کند. در بررسی‌های گوناگون میزان مرگ در بهترین مراکز در جراحی‌های انتخابی 5% است. این رقم در موارد اورژانس به 60-40% افزایش می‌یابد. در استان گیلان چگونگی عوارض و مرگ و میر بیماران پس از عمل جراحی آئورت تاکنون بررسی نشد. هدف: بررسی میزان مرگ و عوارض جراحی بازسازی آئورت شکمی در 119 بیمار دچار آسیب آئورت شکمی در استان گیلان. مواد و روش‌ها: تمام یافته‌های پزشکی ثبت شده‌ در پرونده بیماران پذیرفته شده برای جراحی انتخابی یا اورژانس به منظور بازسازی آئورت شکمی به علت آنوریسم یا بیماری انسدادی مزمن آئورت شکمی در بین سال‌های 1374 تا 1384 بود تجزیه و تحلیل شد و در این مطالعه همه‌ی بیماران برای بررسی مرگ و عوارض جراحی وارد شدند. ارزیابی عوامل‌ خطرساز، مرگ و عوارض زودرس (سی روز اول بعد از جراحی) طبق شیوه‌های معمول انجام شد. داده‌ها با برنامه‌های Epi 3.3.2 و SPSS-10 و آزمون کای دو مانتل هانزل تحلیل شد. نتایج: در طی سی روز پس از جراحی، میزان مرگ 7/6% در جراحی‌های انتخابی و 22% در موارد جراحی‌های اورژانس بود(P<0.001). انفارکتوس میوکارد شایع‌ترین علت مرگ بود که در 10 بیمار (4/8%) رخ داد. شایع‌ترین عارضه برونکوپنومونی و در 17 مورد(3/14%) بود. میزان میرایی در بیماران دارای تاریخچه‌ی بیماری سکته مغزی 50% و در بیماران فاقد آن 7/11% (P<0.05) و همچنین در بیماران دارای این تاریخچه، میزان عوارض 75% و در بیماران فاقد آن 8/28% (p<0.05) بود. میزان عوارض در بیماران دارای تاریخچه‌ی بیماری انسدادی مزمن ریه 6/55% و در بیماران فاقد آن 25% بوده است(p<0.05). تفاوت آماری معنی‌دار بین سایر عامل های خطر و میزان مرگ و عوارض بدست نیامد. نتیجه‌گیری: نتایج جراحی‌های بازسازی آئورت شکمی به صورت انتخابی با مرگ و عوارض کمتری همراه است، از این رو تشخیص بموقع و جراحی انتخابی احتمال زنده ماندن این افراد را افزایش می‌دهد.